تاثیر کانون توجه درونی و بیرونی بر اقتصاد دویدن افراد ماهر و مبتدی

هدف از این پژوهش بررسی تاثیر دستورالعمل کانون توجه درونی و بیرونی بر اقتصاد دویدن دختران بسکتبالیست ماهر و مبتدی بوده است. جامعه آماری پژوهش حاضر، دانشجویان دختر بسکتبالیست شهر مشهد بودند. نمونه آماری این پژوهش تعداد 30 نفر از دختران بسکتبالیست‏ دانشجو و بسکتبالیست‏های شاغل در لیگ دست? یک شهر مشهد بودند که به شکل داوطلبانه انتخاب شدند و در دو گروه افراد مبتدی و ماهر طبقه بندی شدند. دستگاه تجزیه تحلیل گازهای تنفسی و تردمیل و یک پرسشنامه ابزار موجود در تحقیق حاضر بوده است، به طوریکه از تردمیل برای دویدن ورزشکاران و از آزمون وی مکس به عنوان یک آزمون معتبر در سنجش میزان اکسیژن مصرفی و از پرسشنامه به منظور کسب اطلاع از تمرکز توجه فرد در شرایط مختلف با توجه به دستورالعمل استفاده گردید. در جلسه اول از آزمون وی مکس (vmax) جهت ارزیابی میزان اکسیژن مصرفی افراد و محاسبه سرعت منتاظر با آن برای جلسه بعد استفاده شد. با در نظر گرفتن شدت 60% حداکثر اکسیژن مصرفی، همزمان اکسیژن مصرفی، نسبت تبادل تنفسی و ضربان قلب این افراد ثبت گردید. این ورزشکاران با استفاده از روش کانتربالانس در سه گروه و در سه شرایط دستورالعمل کانون توجه درونی، بیرونی و کنترل مورد ارزیابی قرار گرفتند. در نهایت آزمون‎های کلموگروف اسمیرنف و لون به ترتیب جهت بررسی نرمال بودن توزیع داده‎ها و همگنی واریانس‎ها در گروه‎ها و آزمون تحلیل واریانس دوراهه جهت مقایسه ورزشکاران ماهر و مبتدی تحت تأثیر کانون توجه درونی و بیرونی استفاده شد. بر اساس نتایج، بین میزان اکسیژن مصرفی و نسبت تبادل تنفسی بازیکنان مبتدی و ماهر با دستورالعمل کانون توجه درونی و بیرونی، تفاوت معناداری وجود ندارد. به این معنی که احتمالاً بهرمندی از دستورالعمل کانون توجه درونی و بیرونی، تأثیر معناداری بر میزان انرژی مصرفی ورزشکاران ندارد. لذا با توجه به نتایج تحقیق حاضر پیشنهاد می‏شود، پژوهش‏های بیشتری در جهت تعیین نقش عوامل شناختی و به ویژه توجه در اقتصاد و کارایی حرکت صورت گیرد.